Hoe we vast kunnen zitten in Weifelmodus
Wanneer we in de WEIFELMODUS zitten, dan denken we en denken en denken over die keuze die we moeten maken totdat we helemaal draaierig zijn van de besluiteloosheid. Om dit ronddraaien te stoppen, moeten we geloven in twee sleutelconcepten.
Het is gemakkelijk om te zien wanneer we ons gedragen als een WEIFELAAR: we kunnen eenvoudigweg geen beslissingen nemen. Soms gevangen in de "analyse verlamming", gebeurt dit als we denken we en denken en denken over die keuzes totdat we vastlopen in de besluiteloosheid. We zien de plussen en de minnen van elke kant, maar kunnen geen prioriteiten meer stellen.
Mensen die zich regelmatig gedragen als WEIFELAARS zijn over het algemeen superslim. Hun brein kan door en langs alle aspecten van een idee kruipen wat zelden de rest van ons overkomt. Van nature onderzoekend, willen zij absoluut zeker zijn van de beslissing gebaseerd op al het bewijs. Klinkt redelijk, toch?
Maar wanneer zij vragen gaan stellen als "wat als hij het niet leuk vindt?" of "wat als het geld opraakt?" dan groeit aantal mogelijkheden exponentieel en begint het ronddraaien.
Er zijn twee sleutel concepten om het draaien te stoppen: 1. Vertrouw je diepe intuitie, en 2: Geloven dat de meeste beslissingen ongedaan kunnen worden gemaakt.
Onze diepe intuitie is onze innerlijke stem, welke achter onze emotie en ervaring zit. Het bepaalt in zeer korte tijd wat we nooit kunnen uitwerken door pure logica. Wanneer we intuitie combineren met rede, dan worden besluiten helder (meer hierover in "Hoe je intuitie gebruiken in het nemen van een beslissing.")
Zullen alle besluiten die we nemen nu juist zijn? Waarschijnlijk niet. En dat is prima. Echt waar. Het is O-KAY. Omdat we ons inzicht kunnen veranderen. Mensen doen dat continu. (meer hierover in "Een verkeerd besluit nemen kan goed voor je zijn.")